Ο.Λ.Μ.Ε. Αθήνα, 9/12/09
• Συνεχίζεται η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις. Συγκεκριμένα η εισοδηματική πολιτική των «αυξήσεων» 1,5%, ουσιαστικά θα επιφέρει πάγωμα μισθών και συντάξεων για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
• Προβλέπεται η φορολογική λεηλασία των μικρών εισοδημάτων με την αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων κατά 4,4% ενώ παράλληλα των επιχειρήσεων μειώνεται κατά 7,2%. Παράλληλα έχουμε αύξηση φόρων σε διάφορα είδη κατανάλωσης, στα τέλη ΙΧ αυτοκινήτων κ.λπ. Οι έμμεσοι φόροι που πλήττουν κυρίως τους εργαζόμενους θα αυξηθούν κατά 6%.
• Μειώνονται δραστικά οι δαπάνες για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία κατά 5,9%. Μειώνεται επίσης η επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων κατά 12,4% ενώ είναι γνωστή η οικτρή οικονομική τους κατάσταση και η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες ανάγκες. Είναι γνωστό για παράδειγμα, πως 20.000 συνταξιούχοι περιμένουν 2 χρόνια στην «ουρά» του Ταμείου Προνοίας Δ.Υ για το εφάπαξ.
• Για την παιδεία, το ποσό του επιπλέον 1 δις που ανακοινώθηκε ουσιαστικά αφορά, είτε δαπάνες που μεταφέρονται από τις μη πραγματοποιηθείσες του έτους 2009, είτε δαπάνες από τις νέες υπηρεσίες που εντάσσονται στο Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Αυτές αφορούν την κατάρτιση, την έρευνα και διάφορες άλλες νέες υπηρεσίες και οργανισμούς που εντάχθηκαν στο πρώην ΥΠΕΠΘ.
Η χώρα μας παραμένει τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εκπα-ιδευτικές δαπάνες και κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος γι αυτό.
Η όποια πενιχρή αύξηση κονδυλίων προβλέπεται στον προϋπολογισμό (περίπου 0,35% του ΑΕΠ) διατηρεί τις δαπάνες για την παιδεία στα ίδια επίπεδα της τελευταίας εικοσαετίας, απομα-κρύνει το στόχο που η ίδια η κυβέρνηση έβαλε για «5% του ΑΕΠ για την Παιδεία στο τέλος της τετραετίας» και σε κάθε περίπτωση βρίσκεται πολύ μακριά όχι μόνο από το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για ΑΜΕΣΗ αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ αλλά και από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας μας.
Τέλος, για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την εκπαίδευση στη χώρα μας, χαρακτηριστική είναι η φράση που περιέρχεται, μεταξύ άλλων, στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού:
«Με τον προϋπολογισμό επιχειρείται η χρηματοδότηση εκπαιδευτικών πολιτι-κών που στοχεύουν στη θεσμοθέτηση συστήματος αξιολόγησης των υπηρεσιών εκπαίδευσης, που παρέχουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα των τριών βαθμίδων με βάση τις αρχές της αποτελε-σματικότητας, αποδοτικότητας και οικονομίας».
Η πολιτική της «αγοράς» σε όλο το μεγαλείο.
• Τέλος να επισημάνουμε τη δεδομένη χειροτέρευση των οικονομικών στοιχείων του προϋπολογισμού κατά την εφαρμογή του, διαπίστωση που συνάγεται τόσο από τις συνεχείς δηλώσεις και τις προβλέψεις κυβερνητικών και οικονομικών παραγόντων αλλά και τις πιέσεις για ακόμα σκληρότερη λιτότητα για τους εργαζόμενους (μείωση μισθών, ασφαλιστικό) που ασκούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2010
Σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2010 που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή , το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκτιμά ότι με αυτόν: • Συνεχίζεται η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις. Συγκεκριμένα η εισοδηματική πολιτική των «αυξήσεων» 1,5%, ουσιαστικά θα επιφέρει πάγωμα μισθών και συντάξεων για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
• Προβλέπεται η φορολογική λεηλασία των μικρών εισοδημάτων με την αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων κατά 4,4% ενώ παράλληλα των επιχειρήσεων μειώνεται κατά 7,2%. Παράλληλα έχουμε αύξηση φόρων σε διάφορα είδη κατανάλωσης, στα τέλη ΙΧ αυτοκινήτων κ.λπ. Οι έμμεσοι φόροι που πλήττουν κυρίως τους εργαζόμενους θα αυξηθούν κατά 6%.
• Μειώνονται δραστικά οι δαπάνες για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία κατά 5,9%. Μειώνεται επίσης η επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων κατά 12,4% ενώ είναι γνωστή η οικτρή οικονομική τους κατάσταση και η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες ανάγκες. Είναι γνωστό για παράδειγμα, πως 20.000 συνταξιούχοι περιμένουν 2 χρόνια στην «ουρά» του Ταμείου Προνοίας Δ.Υ για το εφάπαξ.
• Για την παιδεία, το ποσό του επιπλέον 1 δις που ανακοινώθηκε ουσιαστικά αφορά, είτε δαπάνες που μεταφέρονται από τις μη πραγματοποιηθείσες του έτους 2009, είτε δαπάνες από τις νέες υπηρεσίες που εντάσσονται στο Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Αυτές αφορούν την κατάρτιση, την έρευνα και διάφορες άλλες νέες υπηρεσίες και οργανισμούς που εντάχθηκαν στο πρώην ΥΠΕΠΘ.
Η χώρα μας παραμένει τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εκπα-ιδευτικές δαπάνες και κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος γι αυτό.
Η όποια πενιχρή αύξηση κονδυλίων προβλέπεται στον προϋπολογισμό (περίπου 0,35% του ΑΕΠ) διατηρεί τις δαπάνες για την παιδεία στα ίδια επίπεδα της τελευταίας εικοσαετίας, απομα-κρύνει το στόχο που η ίδια η κυβέρνηση έβαλε για «5% του ΑΕΠ για την Παιδεία στο τέλος της τετραετίας» και σε κάθε περίπτωση βρίσκεται πολύ μακριά όχι μόνο από το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για ΑΜΕΣΗ αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ αλλά και από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας μας.
Τέλος, για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την εκπαίδευση στη χώρα μας, χαρακτηριστική είναι η φράση που περιέρχεται, μεταξύ άλλων, στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού:
«Με τον προϋπολογισμό επιχειρείται η χρηματοδότηση εκπαιδευτικών πολιτι-κών που στοχεύουν στη θεσμοθέτηση συστήματος αξιολόγησης των υπηρεσιών εκπαίδευσης, που παρέχουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα των τριών βαθμίδων με βάση τις αρχές της αποτελε-σματικότητας, αποδοτικότητας και οικονομίας».
Η πολιτική της «αγοράς» σε όλο το μεγαλείο.
• Τέλος να επισημάνουμε τη δεδομένη χειροτέρευση των οικονομικών στοιχείων του προϋπολογισμού κατά την εφαρμογή του, διαπίστωση που συνάγεται τόσο από τις συνεχείς δηλώσεις και τις προβλέψεις κυβερνητικών και οικονομικών παραγόντων αλλά και τις πιέσεις για ακόμα σκληρότερη λιτότητα για τους εργαζόμενους (μείωση μισθών, ασφαλιστικό) που ασκούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
A | B | C | |
1 | ΠΙΝΑΚΑΣ 1 | ||
2 | ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (2004) | ||
3 | ΧΩΡΑ | % ΑΕΠ | |
4 | 1 | ΔΑΝΙΑ | 8.4 |
5 | 2 | ΙΣΛΑΝΔΙΑ | 7.6 |
6 | 3 | ΝΟΡΒΗΓΙΑ | 7.6 |
7 | 4 | ΣΟΥΗΔΙΑ | 7.4 |
8 | 5 | Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑ | 6.5 |
9 | 6 | ΦΙΛΑΝΔΙΑ | 6.4 |
10 | 7 | ΒΕΛΓΙΟ | 6.0 |
11 | 8 | ΕΛΒΕΤΙΑ | 6.0 |
12 | 9 | ΓΑΛΛΙΑ | 5.8 |
13 | 10 | ΑΥΣΤΡΙΑ | 5.4 |
14 | 11 | ΟΥΓΓΑΡΙΑ | 5.4 |
15 | 12 | ΜΕΞΙΚΟ | 5.4 |
16 | 13 | ΠΟΛΩΝΙΑ | 5.4 |
17 | 14 | ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ | 5.3 |
18 | 15 | Μ.ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ | 5.3 |
19 | 16 | ΗΠΑ | 5.3 |
20 | 17 | ΟΛΛΑΝΔΙΑ | 5.2 |
21 | 18 | ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ | 4.8 |
22 | 19 | ΙΡΛΑΝΔΙΑ | 4.7 |
23 | 20 | ΓΕΡΜΑΝΙΑ | 4.6 |
24 | 21 | ΙΤΑΛΙΑ | 4.6 |
25 | 22 | ΚΟΡΕΑ | 4.6 |
26 | 23 | ΤΣΕΧΙΑ | 4.4 |
27 | 24 | ΙΣΠΑΝΙΑ | 4.3 |
28 | 25 | ΣΛΟΒΑΚΙΑ | 4.2 |
29 | 26 | ΤΟΥΡΚΙΑ | 4.0 |
30 | 27 | ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ * | 3.9 |
31 | 28 | ΙΑΠΩΝΙΑ | 3.6 |
32 | 29 | ΕΛΛΑΔΑ | 3.3 |
33 | |||
34 | ΟΟΣΑ 29 (Μ.Ο.) | 5.4 | |
35 | Ε.Ε.19 (Μ.Ο.) | 5.3 | |
36 | |||
37 | 30 | ΙΣΡΑΗΛ | 6.6 |
38 | 31 | ΣΛΟΒΕΝΙΑ | 6 |
39 | 32 | ΕΣΘΟΝΙΑ | 5.1 |
40 | 33 | ΒΡΑΖΙΛΙΑ | 4 |
41 | 34 | ΡΩΣΣΙΑ | 3.6 |
42 | 35 | ΧΙΛΗ | 3.5 |
43 | |||
44 | * ΧΩΡΙΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ | ||
45 | ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΟΣΑ (Η εκπαίδευση με μια ματιά εκδ.2007) | ||
46 | ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΜΕ | ||
A | B | C | |
1 | ΠΙΝΑΚΑΣ 2 | ||
2 | ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΟ Μ.Ο. ΣΕ ΟΟΣΑ ΚΑΙ ΕΕ | ||
3 | (ΣΤΟΙΧΕΙΑ 2004) | ||
4 | % ΑΕΠ | ||
5 | ΕΛΛΑΔΑ | 3.3 | |
6 | ΟΟΣΑ 29 (Μ.Ο.) | 5.4 | 61% |
7 | Ε.Ε.19 (Μ.Ο.) | 5.3 | 62% |
8 | |||
9 | ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΟΣΑ (Η εκπαίδευση με μια ματιά εκδ.2007) | ||
10 | Σημείωση: Η Ελλάδα είναι τελευταία επίσης ανάμεσα σε όλες τις χώρες και στις δαπάνες | ||
11 | που διαθέτει για την εκπαίδευση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με 8,5%, | ||
12 | έναντι 13,4% που διατίθεται κατά Μ.Ο. στις χώρες του ΟΟΣΑ | ||
13 | και 11,9 κατά Μ.Ο. στην Ε.Ε.(19 χώρες) | ||
14 | ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΜΕ | ||